Rapporter – Side 11 – Panda analyse

Fylkesprognose Sør-Trøndelag

kamysedemo på 6. februar 2017

Kort om forutsetninger for prognosene

Arbeidsstyrken er her definert som summen av alle arbeidstakere (lønnstakere og selvstendige) og arbeidsledige. Yrkesaktive er her definert som summen av lønnstakere og selvstendige. På samme måte som det beregnes husholdnings- og boligfrekvenser i PANDA, beregnes det også yrkesfrekvenser. Yrkesfrekvenser er et uttrykk for sannsynligheten for at en person er i arbeid innen for en gitt aldersgruppe og kjønn. Yrkesfrekvensene kobles mot befolkningsprognosen, og gir beregning av fremtidig arbeidsstyrke og antall yrkesaktive. Det er forutsatt at dagens yrkesfrekvenser for ulik alder og kjønn ikke endres i prognoseperioden.

Næringsstruktur – historisk statistikk

Sør-Trøndelag hadde de første årene etter 2000 en større vekst i antall arbeidsplasser enn gjennomsnittet i landet. De siste årene har veksten ligget på landsgjennomsnittet. Veksten har kommet innenfor både privat og offentlig sektor. Sør-Trøndelag har relativt mange arbeidsplasser i statlig sektor, primært innenfor undervisning og helse.

En grov bransjefordeling viser at den største veksten (2002-2011) har skjedd innenfor Offentlig forvaltning og annen tjenesteyting. Denne kategorien inkluderer private tjenester innenfor områder som undervisning og helse/omsorg. Vi ser elles at tradisjonelle næringsområder som primærnæringer og industri går tilbake, mens det er markert vekst innen Finans og forretningsmessig tjenesteyting, som først og fremst er knyttet til miljøer i Trondheim. Begge disse trekkene gjenspeiles av sentraliseringen i befolkningsstatstikken. Veksten i Varehandel, hotell og restaurantvirksomhet har større geografisk spredning. Det samme gjelder veksten i Bygge- og anleggsvirksomhet, hvor det er sterke miljøer blant annet på Fosen.

Yrkesaktiv befolkning

Her er befolkningsveksten fordelt på to grupper, yrkesaktive og ikke-yrkesaktive. Denne og neste figur viser at den ikke-yrkesaktive delen av befolkningen vokser sterkere enn den yrkesaktive.

Prosentvis endring varierer mye fra år til år. Framover mot 2030 forventes at det i snitt vil være betydelig større vekst i gruppen ikke-yrkesaktiv enn i gruppen yrkesaktive. Jfr. den sterke veksten i aldersgruppene over 75 år og under 15 år. (Se Befolkning.)

Møre og Romsdal

kamysedemo på 6. februar 2017

Kort om forutsetninger for boligbehovsprognosene

Framtidas bustadbehov blir i hovudsak påverka av størrelsen på folketalet og alderssamansettinga i befolkninga. Aldersforskyvingar i befolkninga forårsakar direkte endringar i bustadbehovet. Kva type hushald ein person (gjeve alder og kjønn) i framtida ventar å finne seg i er òg relevant. Det same er forventa bustadkonsum innafor ulike typar hushald, bustader, alder og kjønn. Basert på befolkningsprognosen som er kjørt i samband med Fylkesprognoser.no får ein også berekna prognosar for bustadbehov. Hushald- og bustadfrekvensar som finns i PANDA-modellen blir kopla mot befolkningsprognosane, og gir berekning av det framtidige bustadbehovet. Det er føresett at dagens hushaldsetableringar og bustadtypepreferansar for ulike aldersgrupper ikkje vert endra i prognoseperioden.

Definisjonar

Bustad: Alle husvære med eitt rom eller meir og kjøkken. Bustadbehov: Talet bustader som blir etterspurt i ein region i ein periode. Bustadkonsum: Viser kor stor del av bustadmassen som vil bli brukt (konsumert) av innbyggjarane fordelt på alder og kjønn. Bustadtype: Bustad er her delt inn i følgjande kategoriar: Einebustad, tomannsbustad, rekkehus, bustadblokk og bufellesskap (til dømes studentbustader og institusjonar). Bustadtypepreferansar: Kva type bustad ein ville vald om ein fekk velje fritt, utan økonomiske eller materielle avgrensingar. Hushald: Eit hushald omfattar personar som har same bustad. Hushaldtype: Hushald er her delt inn i følgjande kategoriar: fleirfamiliehushald med born (under 18 år), fleirfamiliehushald utan born, einfamiliehushald med vaksne born (over 18 år), mor eller far med born, par med born, par utan born og aleinebuande.

Framtidig bustadbehov

I tillegg til dei føresetnadene som allereie er lagt til grunn for bustadbehovsframskrivingane er det nokre moment som ein kan nemne. Det er knytt lågare usikkerheit til framskrivingane av dei eldre aldersgruppene enn dei yngre. Både til- og fråflytting i dei yngre aldersgruppene kan vere knytt til ulike trendar innan utdanning, arbeidsmarknaden og andre preferansar som kan variere over tid, medan dei eldre i mindre grad flyttar vekk frå kommune eller landsdel. Dette gjer at den eldre befolkninga er meir stabil, og såleis er enklare å framskrive.

I Møre og Romsdal er folketalsutviklinga sterkt knytt til innflytting frå utlandet. Desse har ei kjønns- og alderssamansetning med overvekt av menn i arbeidsdyktig alder. Kor vidt desse vel å bli buande i Møre og Romsdal, om dei har familiar som flyttar etter, om arbeidsinnvandringa held fram også i framtida, er meir kompliserte spørsmål som representerer usikkerheit i framskrivingane. Samtidig som arbeidsinnvandraren har betre økonomi enn innvandrarane tradisjonelt har hatt, er det likevel eit moment knytt til tilgangen til bustadmarknaden, samtidig som ein må ta høgde for at dei ikkje nødvendigvis har same preferansar som befolkninga elles knytt til bustaden (personer per husstand/storleik/lokalisering).

Figuren over syner framtidig bustadbehov i absolutte tal etter ulike aldersgrupper. Som ein kan sjå er det særleg i dei eldre aldersgruppene at behovet i framtida vil auke. Totalt vil bustadbehovet auke frå 105000 til 129000 bustader, ei auke på 24000 eller 23 prosent.

Bustadbehovspyramiden for åra 2011 og 2030 synar behovet for bustader etter meir detaljerte aldersgrupper og kjønn. I 2011 er det eit høgare bustadbehov for menn enn kvinner i alle aldersgruppene opp til aldersgruppa 65-69 år. Dette er ikkje uventa, Møre og Romsdal har ei skeiv kjønnsfordeling med ein overvekt av menn. At dette snur i aldersgruppa 65-69 år er knytt til høgare dødsrater for menn og at kvinnar har høgare forventa levealder. Dette bildet blir forsterka i prognosen for 2030.

Den årlege veksten i bustadbehovet for aldersgruppa 60 år og eldre ligg på eit par prosent. Det er denne gruppa som har den klart høgaste årlege veksten fram mot 2030. Fram til 2017 er veksten hovudsakleg i aldersgruppa 60 -74 år, medan den frå 2017 og til 2030 i hovudsak skjer aldersgruppa 75 år og eldre.

Figuren viser prognose for det samla bustadbehovet etter typer hushald. Det er i dei vanlegaste hushaldningstypane at det framtidige bustadbehovet er høgast. Dette er alenebuande og par utan barn, som begge vil ha eit auka bustadbehov på om lag 30 prosent fram til 2030.

Einebustad er den vanlegaste bustadtypen i Noreg, med unntak av i Oslo. Sidan prognosane tek utgangspunkt i dagens bustadpreferansar vil det vere ein naturleg auke i det framtidige behovet også. Behovet for einebustader vil utgjere 60 prosent av det framtidige bustadbehovet, medan bustadblokker, rekkehus og tomannsbustader utgjer omtrent litt over 10 prosent. Lågast auke i det framtidige behovet kjem i den minste gruppa, nemleg bufellesskap. Prognosane tek ikkje opp i seg ei eventuell endring i bustadpreferansane til dei store etterkrigskulla.

Møre og Romsdal

kamysedemo på 6. februar 2017

Kort om føresetnader for befolkningsprognosen

Befolkningsutviklinga i PANDA vert bestemt av fødselsoverskotet (fødde minus døde) + nettoflytting (innflytting minus utflytting). Over lengre tidshorisontar spelar fødselsfrekvensar og dødssannsynlegheiter ei stor rolle ved berekning av befolkningsprognosar. Ved korte tidshorisontar er det derimot flyttinga som er den viktigaste faktoren for å bestemme befolkningsutviklinga i ein region. Ved beregning av befolkningsprognosen til Fylkesprognoser.no blir det nytta ein modellvariant kor ein tek hensyn til flytting.

Ved etablering av modellparameter og datagrunnlag til bruk i modellkjøringane blir det nytta data for siste statistikkår frå Statistisk sentralbyrå (SSB). Estimeringsperiode for nivåfaktorar for fødde, døde, flytteratar og tilpassing til arbeidsmarknaden basert på eit gjennomsnitt av de fire siste år.

I modellen er det nytta dødssannsynlegheiter som er forskjellige mellom kjønna og varierer med alderen. Vi får i tillegg eit ”påfyll” av nye born. Dette skjer ved at kvinner i ulike aldrar får born med ein viss frekvens. Fødselsfrekvensane gjeld berre for kvinner og varierer med alderen. Ved kjøring av befolkningsmodellen blir det nytta faste regionfrekvensar frå SSB til justering av fødselsfrekvensar og dødssanssynlegheiter. Dødssanssynlegheitene blir derimot «glatta» med ein regionavstemming slik at ein får eit sett med dødssannsynlegheiter som er lik for alle kommunane innanfor ein region.

Regionen får vidare eit ”påfyll” av personar gjennom nettoflytting. I Fylkesprognoser.no for Møre og Romsdal vert nettoflyttinga estimert gjennom heile prognoseperioden ut i frå gjennomsnittleg nettoflytting i dei fire siste åra i den historiske statistikken. Nettoflytting vert fordelt automatisk av modellen på alder og kjønn ved hjelp av ein glattefunksjon (Rogers-Castro). Prognosar og framskriving av folketalsutvikling er basert på historisk utvikling, og dette kan – og vil – avvike frå den utviklinga som faktisk vil skje.

Kjelde: alle figurar PANDA/SSB

Regionar:

Kartet viser fylka i Noreg delt inn i 5 regioner. Regionane er brukt som eit utgangspunkt for å analysere netto flyttestraumar mellom Møre og Romsdal fylke om andre regionar i Noreg.

Møre og Romsdal har hatt ein god auke i folketalet dei seinaste åra. I 2011 var folketalsauken på 2 724 personar, noko som gav ein relativ tilvekst på 1,1 pst. Den viktigaste årsakene til denne veksten, var innvandringa frå utlandet. Nettoinnvandringa var i 2011 på 2 832 personar. Den innanlandske nettoflyttinga var negativ, med – 765 personar. Veksten i innvandringa frå utlandet er sterkt knytt til arbeidsinnvandring, som er den vanlegaste innvandringsårsaka i fylket.

Samla innanlandsk flyttetap i perioden til 2000-2011 på -11621 personar. Av dei som flytta frå Møre og Romsdal flytta flest til Oslo/Akershus (4441) og til Sør-Østlandet (3202) personar i perioden. Medan det frå Nord-Noreg var ein flyttevinst på 445 personar. Møre og Romsdal har negativ nettoflytting mot alle regionar, med unntak av Nord-Noreg. Dette er nok ein del av den sentraliserande tendensen i landet, og som kjem som eit direkte resultat av utflytting frå fylket i aldersgruppa 19-35 år. Desse flyttar til stader kor dei store utdanningsinstitusjonane ligg. Hadde vi trokke byane ut av regionane og latt dei stå for seg sjølv hadde utflytting til desse byane kome fram enda tydeligare. Ein gjennomgåande trend er at folk i liten grad flyttar til stader som er mindre urban enn kor dei kjem frå sjølv.

Oversikta viser flytting etter alder summert for perioden 2000-2011. Det er størst flytteaktivitet i aldersspennet 19-35 år. Det er svært få over 50 år som flyttar. Utflyttinga i aldersgruppa 19-35 år heng truleg saman med utflytting til stadar med andre utdanningstilbod enn kva som finnes i fylket. Særleg høg er utflyttinga til Oslo, medan Trondheim og Bergen også tiltrekk seg mange frå Møre og Romsdal. Den høge innflytting av barn i 0-5 årsalderen tydar på at mange vel å flytte (heim) til fylket når dei får ungar.

Gjennomsnittleg nettoflytting i perioden 2000-2005 var negativ med eit nettotap på -333 personar per år. Grunna rekordstor innvandring til fylket dei siste åra er gjennomsnittet for perioden 2006-2011 særs positiv med om lag 1411 personar. I 2011 var nettoflyttinga 2067 personar, 7821 personar flytta til fylket medan 5754 personar flytta ut frå fylket. Som figuren synar vil den positive nettoinnflyttinga i perioden halde seg stabil fram til 2030. Usikkerheita knytt til denne prognosen er knytt til motivasjonen for arbeidsinnvandring (om denne held fram) og om arbeidsinnvandrarane som allereie har flytta til fylket vel å flytte heim eller til andre stader. Dette er knytt til konjunkturar både nasjonalt og internasjonalt, til flyttetrendar hos arbeidsinnvandrarane.

Berekninga som ligg til grunn for flytte-prognosen er basert på framskriving av eit gjennomsnitt av nettoflyttinga dei siste fire år (2008-2011).

Fylket har dei siste 10 åra hatt eit gjennomsnittleg fødselsoverskot på om lag 560 personar. Fødselsoverskotet varierte i perioden mellom 400-800 personar. Prognosen viser at fødselsoverskotet vil auke i snitt til om lag 800 personar fram mot 2030. Dette heng saman med alderssamansetninga i befolkninga, og forventa levealder. Fleire barn vil bli fødd, medan ein ikkje får ein auke i talet på døde før i slutten av prognoseperioden.

Veksten i folketalet i Møre og Romsdal var i åra 2000-2006 forklart av fødselsoverskotet. Frå 2007 kan veksten i langt større grad forklarast av flytteoverskotet. Prognosen viser at veksten vil svekkast gradvis frå 2020. Dette kjem som ein kombinasjon av noko lågare fødselsoverskot og noko lågare nettoflytting.

Ser ein perioden under eitt kan ein sjå at veksten er klart høgast i aldersgruppene over 40 år. I absolutte tal er veksten i aldersgruppa 40-59 år høgast, eller om lag 20 prosent fram mot 2030. Den prosentvise veksten er klart høgast i dei eldre aldersgruppene. Aldersgruppa 60-74 år er venta å auke med nærare 80 prosent frå 2000 til 2030, medan den eldste aldersgruppa, 75-99 år, er venta å auke med om lag 64 prosent i same periode.

Dei yngre aldersgruppene vil til samanlikning vekse med om lag 10 prosent kvar i same periode. Dette heng særleg saman med den høge utflyttinga i desse aldersgruppene. Så sjølv om det fødes fleire og en har høg innflytting, vil en samstundes ha høg utflytting i dei yngre aldersgruppene.

Prognosen viser at veksten vil bli klart størst for aldersgruppa 60 -74 år i åra 2012-2017. I resten av prognoseperioden vil veksten vere høgast for aldersgruppa 75 år og eldre. Figuren synar den same utviklinga som førre figur, men når ein får sjå den årlege prosentvis veksten etter aldersgruppe får ein fram den store skilnaden mellom veksten i dei eldre kontra yngre aldersgruppene.

Framskrivinga indikerar ei ytterlegare aldersforskyving i befolkninga. Det vil seie at trenden med at vi blir stadig færre yngre og fleire eldre vil halde fram, relativt sett.

Befolkningspyramiden som syner aldersgruppenes prosentvise del gjev eit særleg godt bilete av utviklinga. Så godt som alle aldersgrupper under 60 år vil utgjere ein mindre andel av befolkninga i 2030 enn kva den gjer i dag. Med eit lite unntak av aldersgruppa 30-39 år. Aldersgruppene over 60 år vil der i mot utgjere ein langt høgare del av befolkninga enn kva den gjer i dag. Alderssamansettinga i dei eldre aldersgruppene synar ein høgare del kvinner enn menn, i motsetning til dei yngre aldersgruppene. Dette heng saman med høgare dødelegheit for menn enn for kvinner, noko som gjev kvinner høgare gjennomsnittleg levealder. I 2030 vil aldersgruppa 40-49 år utgjer den største delen av befolkninga av dei ulike aldersgruppene for begge kjønn.

Møre og Romsdal

kamysedemo på 6. februar 2017

Kort om forutsetningane

Yrkesfrekvensane vert kopla mot befolkningsprognosen, og gir berekning av framtidig arbeidsstyrke og tal yrkesaktive. Det er ein føresetnad at dagens yrkesfrekvensar for ulik alder og kjønn ikkje vert endra i prognoseperioden. Prognosar og framskriving av folketalsutvikling og sysselsetting er basert på historisk utvikling, og dette kan – og vil – avvike frå den utviklinga som faktisk vil skje.

Arbeidsstyrken: Summen av alle arbeidstakarar (lønnstakarar og sjølvstendige) og arbeidsledige. Yrkesaktive: Summen av lønnstakarar og sjølvstendige etter bustad. Yrkesfrekvensar: Eit uttrykk for kor sannsynleg det er at ein person er i arbeid innanfor ei gitt aldersgruppe og kjønn. Ikkje-yrkesaktive: Delen av befolkninga (alle aldersgrupper) som ikkje er yrkesaktive Sysselsette: Summen av lønnstakarar og sjølvstendig næringsdrivande etter arbeidsstad Pendling: Pendlarar er her definert som personar som har arbeidsstad i eit anna fylke enn der dei bur

Talet på sysselsette i Møre og Romsdal har auka med 11 prosent frå 2002, det vil seie at det er om lag 13 000 fleire sysselsette ved utgangen av 2011 enn i 2002. Klart flest arbeidde innan offentleg forvalting og anna tenesteyting, og det er også her at veksten har vore størst. Det har i perioden vore ein vekst i alle næringar i fylket, med unntak av primær og sekundærnæringane.

Prognosa viser at arbeidsstyrken vil auke i frå 2011 til 2030, i alle aldersgrupper og for begge kjønn. Veksten i arbeidsstyrken er venta å vere større for menn enn kvinner.

Befolkninga kan delast inn i dei som er yrkesaktive (lønnstakarar og sjølvstend næringsdrivande) og dei som ikkje er yrkesaktive. Av dei om lag 250 000 innbyggarane i fylket er det om lag 130 000 yrkesaktive. Dette vil i følgje prognosen auke til 150 000 yrkesaktive innan år 2030.

Talet på yrkesaktive i fylket har stort sett auka kvart år sidan 2003, med ein sterk vekst i åra 2005 til 2007. Noko som naturleg gav ein sterk nedgang også i talet på ikkje-yrkesaktive. Framover er det venta at veksten i ikkje-yrkesaktive årleg blir på om lag 1,1 prosent, og som dermed blir sterkare enn veksten i yrkesaktive om lag 0,6 prosent.

Førre året var det meir enn dobbelt så mange som pendla ut av fylket som inn, nærare 10 000 personar pendla ut og om lag 4 500 personar pendla inn. Utviklinga frå 2002 visar at spesielt innpendlinga til fylket har auka, men det har også blitt fleire som pendlar ut.

Møre og Romsdal har ei negativ nettopendling til alle regionane i Norge, med unntak av Nord-Norge og Sør-Østlandet. Her er nettopendlinga svakt positiv, det vil seie at det er fleire som pendlar inn til Møre og Romsdal frå desse regionane, enn ut. Størst negativ utpendling frå fylket er det til Oslo og Akershus, men her er nettopendlinga redusert frå -3000 til -2000 sidan 2002.

Hordaland: Arbeidsliv 2012-2030

kamysedemo på 6. februar 2017

Samandrag

Denne rapporten inneheld Hordaland fylkeskommune sin prognose for framtidig arbeidsstyrke i Hordaland fram mot 2030, og er basert på fylkeskommunen sin prognose for framtidig folketal som er publisert i rapporten Hordaland: Befolkning i Fylkesprognoser.no. I 2011 var det flest sysselsette innan offentleg forvaltning og anna tenesteyting. Det er også denne gruppa som har auka dei siste åra, med 17 %, frå 82 433 sysselstett i 2003 til 98 831 i 2011.

Arbeidsstyrkeprognosen viser at det fram mot 2030 vil vere ein liten auke i delen ikkje-yrkesaktive versus delen yrkesaktive i Hordaland. I 2002 var 50,6 % av befolkninga ikkje-yrkesaktive og 49,4 var yrkesaktive. I 2030 viser prognosen at 51,4 % vil være ikkje-yrkesaktive og 48,6 % vil vere yrkesaktive.

Om Fylkesprognoser.no

Fylkesprognoser.no er eit samarbeidsprosjekt mellom fylkeskommunane som deltek i Pandagruppen. Denne gruppa eig Plan- og analysesystem for næring, demografi og arbeidsmarknad (PANDA), som teknisk vert drifta av SINTEF Teknologi og samfunn. Fylka står sjølv ansvarleg for sin eigen bruk av PANDA, og kvart fylke står sjølv ansvarleg for dei fylkesvise rapportane i Fylkesprognoser.no. SINTEF har ikkje ansvar for dei val og konklusjonar fylka gjer i sin bruk av PANDA og publikasjon av Fylkesprognoser.no. Eventuelle feil eller feilvurderingar i rapportane står fylka sjølv ansvarlege for.

Dei fleste fylkeskommunane har valt å publisere tre rapportar: ein for befolkning, ein for bustadbehov, og ein for arbeidsliv. Hordaland fylkeskommune er blant desse. Befolkningsprognosen ligg til grunn for dei to andre prognosane, og den viktigaste føresetnaden for at framtidig bustadbehov og arbeidsmarknad blir som venta, er at vi får den folkeveksten som er venta i befolkningsprognosen. Ein kan lese meir om dette i rapporten Hordaland: Befolkning. Meir spesifikke føresetnader for denne rapporten kan ein lese om på side 4.

Dei tre rapportane i Fylkesprognoser.no for Hordaland er utarbeidt av Analyse, utgreiing og dokumentasjon i Regionalavdelinga i Hordaland fylkeskommune. Rapportane presenterer i all hovudsak data og prognosar på fylkesnivå. I prognosekjøringane er det berekna tal på kommunenivå, og deler av data og prognosar på kommunenivå kan skaffast på førespurnad. Om ein har spørsmål knytt til fylkesprognoser.no eller ønskjer tilgang til data (for Hordaland) kan ein ta kontakt med Hordaland fylkeskommune, Analyse, utgreiing og dokumentasjon, Stian Skår Ludvigsen: E-post: Stian.Ludvigsen@hfk.no, tlf: 55 23 92 79 eller Kristin Iversen: E-post: Kristin.Iversen@hfk.no, tlf: 55 23 94 11.

Bergen, 10.1.2013

Definisjonar

Arbeidsstyrken: Summen av alle arbeidstakarar (lønnstakarar og sjølvstendige) og arbeidsledige. Næringsstruktur: Ei næring kan definerast som ein avgrensa definert sektor som inneheldt mange verksemder som produserer varer og tenester som enten er heil like eller svært samanliknbare for ein eller fleire karakteristika. Næringane er her delt inn i 9 hovudgrupper som gjensidig utelukkande. PANDA: Plan- og analysesystem for næring, demografi og arbeidsmarknad (PANDA), er eigd av fylkeskommunane og vert drifta av SINTEF Teknologi og samfunn. Pendling: Pendlarar er her definert som personar som har arbeidsstad i eit anna fylke enn der dei bur Sysselsette: Summen av lønnstakarar og sjølvstendige etter arbeidsstad Yrkesaktive: Summen av lønnstakarar og sjølvstendige etter bustad. Yrkesfrekvensar: Eit uttrykk for kor sannsynleg det er at ein person er i arbeid innanfor ei gitt aldersgruppe og kjønn. Ikkje-yrkesaktive: Delen av befolkninga (alle aldersgrupper) som ikkje er yrkesaktive

Kartet viser fylka i Noreg delt inn i 5 regionar. Regionane er brukt som utgangspunkt for å analysere netto pendlingsstraumar mellom Hordaland fylke og andre regionar i Noreg.

Kort om føresetnader og metode for prognosane

På same måte som når hushalds- og bustadfrekvensar vert berekna i Fylkesprognoser.no (sjå dei andre rapportane), vert det det også berekna yrkesfrekvensar. Yrkesfrekvensar er et uttrykk for kor sannsynleg det er at ein person er i arbeid innanfor ei gitt aldersgruppe og kjønn. Yrkesfrekvensane vert kopla mot befolkningsprognosen, og gir berekning av framtidig arbeidsstyrke og tal yrkesaktive. Det er ein føresetnad at dagens yrkesfrekvensar for ulik alder og kjønn ikkje vert endra i prognoseperioden.

Prognosar og framskriving av folketalsutvikling og sysselsetting er basert på historisk utvikling, og dette kan – og vil – avvike frå den utviklinga som faktisk vil skje. Ein må vere medviten om at prognosane ikkje er fasit på framtidig utvikling, og at dei er forbunde med feilkjelder. I langsiktig planlegging må ein derfor bruke prognosar med varsemd. Planar må vere robuste og fleksible nok til at dei kan handtere ulike framtidsscenario, både at veksten blir høgare og lågare enn prognosane tilseier. I Fylkesprognoser.no har vi lagt oss på eit framtidsscenario som føreset høg innvandring over lengre tid enn SSB legg til grunn i sine framskrivingar.

Næringsstruktur – historisk statistikk

Det er flest sysselsette innan offentleg forvaltning og anna tenesteyting. Det er også denne gruppa som har auka mest i perioden, med 17 %, frå 82 433 sysselstett i 2003 til 98 831 i 2011. Den minste næringa etter denne inndelinga, er kraft og vassforsyning. I denne næringa var det 1 900 sysselsette i 2003 og 1 959 i 2011. Den største relative nedgangen i tal tilsette i perioden finn vi innan jordbruk, skogbruk og fiske, med ein nedgang på 7,9 %.

Prognose for arbeidsstyrken

Figur 2 viser tal menn og kvinner i yrkesaktive aldersgrupper i 2011 og prognose for 2030. Det er særleg i aldersgruppene mellom 25 til 59 at det vil vere stor vekst.

Prognosen viser at det fram mot 2030 vil vere ein liten auke i delen ikkje-yrkesaktive versus delen yrkesaktive i Hordaland. I 2002 var 50,6 % av befolkninga ikkje-yrkesaktive og 49,4 var yrkesaktive. I 2030 viser prognosen at 51,4 % vil være ikkje-yrkesaktive og 48,6 % vil vere yrkesaktive. Veksten vil vere størst i ikkje-yrkesaktive allereie etter 2014.

Figur 4 viser den årlege prosentvise veksten i yrkesaktive og ikkje-yrkesaktive frå 2002 til 2030. Vi ser her tydelegare enn i figur 3 at veksten i delen ikkje-yrkesaktive vil vere større enn veksten i delen yrkesaktive allereie frå 2014. I 2030 vil skilnaden vere ein vekst på 1,9 % i tal ikkje-yrkesaktive og ein vekst på 1,2 % i tal yrkesaktive.

Pendling – historisk statistikk

Hordaland har hatt eit netto pendlingsunderskot i heile perioden. I 2002 var innpendlinga til fylket på 11 543 og utpendlinga på 17 845. I 2011 var innpendlinga 14 523 og utpendlinga 20 150. Innpendlinga var høgast i 2008 (15 114) og utpendlinga høgast i 2011

Regionane i figur 6 er Nord-Noreg (Finnmark, Troms og Nordland), Midt-Noreg (trøndelagsfylka og Møre og Romsdal), Vestlandet (Sogn og Fjordane og Rogaland), Oslo-Akershus, og Sør-Austlandet (resten av landet). Hordaland har i perioden 2002 til 2011 hatt ei positiv nettopendling frå tre regionar: Nord-Noreg, Midt-Noreg og Sør-Austlandet. For resten av landet er nettopendlinga negativ for Hordaland. I 2011 hadde Hordaland størst nettopendling frå Sør-Austlandet (1 616) og lågast var den til Sokkelen og Svalbard (-4 211). Av regionane i fastlands-Noreg var nettoinnpendlinga lågast frå Oslo-Akershus (-2 997).

Utvalde data på kommune- og regionnivå

I 2011 utgjorde arbeidsstyrken 53 % av folketalet. I 2030 viser prognosen at denne delen har minska til 51 %. Arbeidsstyrken i Hordaland vil i følgje prognosen auke med 1,3 % i året. På den andre sida vil delen som står utanfor arbeidsstyrka auke meir, med 1,8 % årleg.

Om vi samanliknar regionane i fylket er det Bergen som i 2030 har den største arbeidsstyrken i % av folketalet med 52 %. For Bjørnefjorden vil delen vere 51 %, i Nordhordland og Vest 50 % og for dei andre regionane viser prognosen at i 2030 vil arbeidsstyrken utgjøre 49 % av folketalet.

På kommunenivå er det framleis Bergen som vil ha den største høvesvise arbeidsstyrken i 2030 (52 %) og Fedje vil i følgje prognosen vi ha den minste arbeidsstyrken med 40 % av folketalet.